Kliknij tutaj --> 🥊 jak zachowuje się świnka morska przed śmiercią

To świnka morska o bardzo długich włosach, które od środka kręgosłupa rozkładają się na boki (w pewnych warunkach mogą rosnąć nawet do 50 cm). Futerko jest delikatne, błyszczące; w Twoja świnka morska powinna zrzucić wagę? Najlepiej będzie, jeśli udasz się do weterynarza, który zna się na tych zwierzętach i ustalisz z nim zdrową dietę odchudzającą. Kawie są wrażliwe na zmiany. Nawet w krótkim czasie podawania niedoborowych posiłków można doprowadzić ich organizm do problemów. Często przed śmiercią świnki morskie zaczynają powoli oddychać, gdyż brakuje im powietrza w płucach. - Krew w moczu to najbardziej oczywisty objaw, który możemy zauważyć od razu i wtedy niezwłocznie powinniśmy zgłosić się do weterynarza o pomoc. Świnka w ciąży: leczenie. Aby poradzić sobie ze świnką w ciąży, należy unikać kwaśnych potraw i często płukać usta. Ukojenie może przynieść także częste picie wody. W przypadku tej choroby stosuje się również środki, które obniżają gorączkę i łagodzą ból. Zawsze, a zwłaszcza w przypadku kobiet w ciąży, należy Są one jednak, podobnie jak wszystkie stworzenia, podatne na starzenie się i choroby, co ostatecznie prowadzi do ich śmierci. W tym artykule przyjrzymy się temu, jak umiera kanarek, jakie są objawy końca ich życia oraz jak właściciele mogą im pomóc przetrwać ten trudny okres z jak największym komfortem. Jak umiera kanarek? Top 10 Des Sites De Rencontres Gratuit. zapytał(a) o 13:13 Jak zazwyczaj chomiki zachowują się przed śmiercią? mój kolega mówił, że jego chomik przed śmiercią zaczął być strasznie ruchliwy, w kołowrotu spędzał niemalże cały mój kolega mowił, że jego chomik był strasznie znudzony, powolny, nie chcialo mu się nic robić. więc jak to jest? dzięki za wszystkie odpowiedzi : ) Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2012-01-27 13:56:27 Odpowiedzi nr38m odpowiedział(a) o 13:15 Mój chomik tręsł się a potem jak chodził to tak jaby nie miał nóg tylnych a potem zdechł :( hmmm... jak biegał w kółku to chyba cos go bolało ... xdwiadomo ze jak chomik umiera to nei ma siły tak ?przeważnie ze starosci moj chomik jak umierał to lezał po pewnym czasie sie rozłożył i ciezko oddychałniefajny widok. Twój drugi kolega miał racje, chomiki przed śmiercią są raczej ospałe i nic im się nie chce robić a to że są ruchliwe przez cały czas to znaczy że się podciecił chomiczek :) Otro odpowiedział(a) o 13:30 Mój chomik przed śmiercią nic nie robił oprócz spania, nawet nie biegał na swoim kołowrotku ;/ (co bardzo lubił), nie jadł (ewentualnie pił) , jak się ruszał to tak jakby robi to z przymusu...Kiedy chomik jest ruchliwy to nie ma co się martwić, że zdechnie. Wtedy trzeba się cieszyć ;) Misuki odpowiedział(a) o 13:15 Mój był raczej znudzony, nic mu się nie chciało robić i przespał prawie cały dzień, a w nocy padł. Jak ja miałam chomiki to zazwyczaj przed śmiercią miały różne choroby ;/ Najpierw jest dużo ruchliwy i coraz woliniejszy jest,znudzony i powolnyi aż po jakimś czasie przychodzi Kostucha po niego i nzdycha chomiczek ;(.U mojego na wsi było podbnie z,kurą..była chora i łatwa do złapania aż w końcu umarła i ja z wujkiem ja chowlaimśy na podwórku ja tylko postawiłam nagrobek ;o to zalezy od tego jak często w młodości uprawiał seks ;) blocked odpowiedział(a) o 00:08 Uważasz, że ktoś się myli? lub Świnka morska jest bardzo ruchliwym i ciekawskim zwierzątkiem. Właściciel powinien szczególnie uważać, by nie zrobiła sobie krzywdy właśnie z powodu tych są płochliwe. Żyjąc na wolności natychmiast reagują na zbliżające się niebezpieczeństwo bezruchem i ucieczką w różnych kierunkach. Takie zachowanie widoczne jest także w domowych warunkach. Świnki uciekają i zwykle trzeba się natrudzić, by je złapać i wyjąć z klatki lub z powrotem w niej mieć gdzie się schować. Niezbędne są więc norki, domki, na które można wykorzystać np. róg klatki. Będą w nich także spać, a nawet zjadać smakowite kąski. Zaciągają w nie jedzenie zwłaszcza wtedy, gdy w jednej klatce jest więcej niż jedna i ciekawość świata sprawiają, że świnki łatwo mogą ulec różnego rodzaju kontuzjom. Nie potrafią się wspinać, choć z pewnością będą usiłowały, chcąc poznać nowy obiekt. Ich kręgosłupy są bardzo kruche – nawet podczas podnoszenia zwierzątka należy na nie uważać, by ich nie uszkodzić. Groźne są upadki, wysunięcie się świnki z rąk – co zdarza się często, gdyż świnka – zwłaszcza podczas wkładania do klatki – próbuje się wyrwać. Trzeba ją mocno trzymać, ale też nie za mocno, bo zarówno upadek, jak i zbyt mocne ściśnięcie, grozi połamaniem kręgosłupa – a to powoduje śmierć morskie potrzebują sporo miejsca. Są dość dużymi gryzoniami, a rozładować energię i stracić kalorie mogą tylko biegając. Zatem należy wziąć pod uwagę konieczność zapewnienia prosiaczkom swobody i miejsca do bezpiecznego te potrzebują ciepła. Najlepsza dla nich temperatura to około 20 stopni C. W chłodniejsze dni koniecznie trzeba zapewnić im możliwość schronienia się w ciepłej norce, ułożyć im kocyki, na których będą się wylegiwać – w przeciwnym razie będą chorować. Często zapalenie płuc kończy się śmiercią świnki. W gorące dni potrzebują czystego miejsca, na którym będą mogły się położyć, bezpośrednio na podłożu, czy dnie uwielbiają mięciutkie, ciepłe kocyki, szmatki, norki. Są one niezbędne nie tylko po to, by zwierzak był zdrowy, ale też by czuł się dobrze i bezpiecznie w naszym są towarzyskie i dobrze czują się w grupie. Gdy są wraz z innymi świnkami, choć mogą za sobą nie przepadać, to są weselsze i mniej się nudzą, gdy właściciel nie zajmuje się nimi. Zdarzają się także między nimi bójki. Zwłaszcza samce mogą siebie nie tolerować, nawet jeśli przebywają ze sobą od jak to świnki, sporo brudzą. Rozrzucają jedzenie, do misek wrzucają wszystko, co znajduje się na podłodze, a także zostawiają dużo bobków (zwłaszcza w kątach i w norkach). To ostatnie nie powinno jednak niepokoić, a raczej cieszyć właścicieli, gdyż jest to oznaka zdrowia. Także dużo siusiają, co powoduje, że w klatce powinno się sprzątać nawet porządku w klatce jest trudne, ale zaniedbania prowadzą do chorób, które w przypadku świnek mają szybki przebieg i często kończą się śmiercią są gryzoniami, więc trzeba liczyć się z tym, że będą wszystko podgryzać. Muszą mieć sporo siana i patyczków do ścierania zębów i bezpieczne otoczenie, by nie dostało się w ich ząbki coś co może okazać się dla nich trujące lub świnki nie wydają żadnych odgłosów, inne „gadają” bez przerwy. Mowa świnek jest miła dla ucha człowieka i niepowtarzalna. Jej poznanie ułatwia kontakt i zrozumienie potrzeb do stałych pór karmienia, świnki morskie będą domagać się jedzenia o określonej porze. Mają swoje upodobania co do ulubionych karm, warzyw, owoców, jak i form przyzwyczajenie świnki morskiej do korzystania z kuwetki wydaje się niemożliwe, to jednak niektóre świnki, gdy są na kolanach lub poza klatką, nie załatwiają się. Właściciel może zaobserwować kiedy chcą wrócić „do siebie” – wtedy mogą np. delikatnie szczypać nocy raczej nie hałasują. Ich tryb życia to kilkanaście minut aktywności, kilkanaście snu – i tak w kółko. zapytał(a) o 16:39 Świnka morska właśnie umiera , mogę coś zrobić ? Leży , nic nie je , nie pije od .. 30 godzin ? Podajemy jej chociażby wodę , ale on odsuwa się i próbuje uciec , co jej niestety nie wychodzi bo nie ma sił i ciągle się przewraca .. Ciągle śpi , raz na jakiś czas podniesie główkę , ale wtedy strasznie się trzęsie ..Nie wiem już co robić ;CJestem już wykończona patrzeniem jak umiera ;CIle to jeszcze potrwa ? ;C ale ona odsuwa się *w tym roku miałaby 6 latek :cmówiłam że pójście do weterynarza nic nie da , umarła już :c[*] Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2013-03-04 21:23:06 Odpowiedzi Twoja świnka umiera od niemal dwóch dni a Ty nic nie robisz, tylko siedzisz za zapytaj? Trzeba było iść z nią do weterynarza, jak zauważyłaś pierwsze objawy, zanim przestała jeść i pić. A wodę podawaj jej strzykawką do pyszczka, jeśli się odwodni to koniec. Współczuję Twojej śwince 30h śmierci w męczarniach, które jej zafundowałaś. Jak świnka nie je lub nie pije, dopaja i dokarmia się ją przez strzykawkę, to podstawowa wiedza!Teraz Twoja świnka zdechnie z odwodnienia, i zatrzymania układu pokarmowego - gratuluję. Pewnie jest chora, ale przy pomocy weterynarza i WŁAŚCIWEJ opieki dałoby się ją lat to nie jest maksimum życia świnek morskich. Każda osoba kiedyś umrze... Twoja jest naprawdę dość starsza. Jedź do weterynarza, lub jakoś się z nim skontaktuj. lec do weta a nie zadajesz głupie pytania. ze starosci by umarla spokojnie a skoro sie meczy to znaczy ze jest chora Salim. odpowiedział(a) o 18:10 Jeśli w Twoim mieście weterynarz jeszcze przyjmuje to idź do niego sama,pożycz pieniądze od znajomych albo rodziny,jak będziesz szła do niego ze świnką to okryj transporter kocykiem a jeśli nie przyjmuje już dzisiaj to biegiem do apteki po strzykawkę,oczywiście taką bez igły i dopajaj świnkę,zapewnij jej spokój i ciepło,możesz dodatkowo włożyć jej do klatki np. termofor a jutro z rana jesteś z nią u weterynarza :) Mam teraz podobną sytuację, jednak ja próbuje ją nakarmić i napoić, a już dwa dni czekam na piątek, aż będę mogła pójść z nią do weterynarza. Nie wiem czy przeżyje te 30h. • • • odpowiedział(a) o 20:37 Smutno się czyta, że umarła... (*) przykre blocked odpowiedział(a) o 16:41 psiak002 odpowiedział(a) o 16:53 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Choć wścieklizna u ludzi w Polsce zdarza się bardzo rzadko, a ogniska tej choroby wykrywane są w naszym kraju sporadycznie, warto pamiętać, że jest to jedna z najbardziej niebezpiecznych chorób zakaźnych na świecie, na którą każdego roku umiera ponad 59 tysięcy osób. W 99% przypadków choroba ta przenosi się na człowieka w wyniku ugryzienia przez psa, a do zakażenia czworonoga dochodzi najczęściej w wyniku kontaktu z zarażonym zwierzęciem, do czego może dojść w trakcie np. spacerów po lesie. W jaki sposób można uchronić siebie i nasze czworonogi przed wścieklizną? Wścieklizna – problem nadal aktualny Wścieklizna mimo ogromnego postępu medycyny nadal dla ludzi jest chorobą w 100% nieuleczalną i śmiertelną. W całej tej dramaturgii pozytywne jest jednak to, że jest to choroba, która może być całkowicie wyeliminowana z naszego życia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) zakładają, że do 2030 r. możliwe jest wyeliminowanie przypadków śmierci w wyniku wścieklizny u ludzi, przenoszonej za pośrednictwem chorych psów. Tylko egzekwowanie wymogu regularnego szczepienia psów jest w stanie ograniczyć liczbę przypadków do minimum. Tymczasem wścieklizna w Polsce nadal stanowi realne zagrożenie dla zwierząt domowych, a tym samym i ludzi. W lipcu we Wrześni, za sprawą zakażonego nietoperza, obszar całego miasta został oznaczony jako zagrożony, co wiąże się z tym, że do 6 października obowiązuje tam całkowity zakaz wyprowadzania psów bez smyczy i wypuszczania kotów domowych na zewnątrz. Spacerując tej jesieni po lasach pamiętajmy, że nie tylko nietoperze mogą stanowić zagrożenie. Wścieklizna jest przenoszona także przez lisy, dziki, łasice czy kuny. Na wściekliznę może zachorować każdy ssak. – Jeżeli nasze zwierzęta domowe wychodzą, chętnie spacerujemy po parkach czy lasach lub nasze domostwo odwiedzają dzikie zwierzęta, to nie zapominajmy o szczepieniu naszych domowych psów i kotów. Jeżeli zachorujemy na wściekliznę, nie będzie dla nas ratunku – mówi dr Michał Ceregrzyn, lekarz weterynarii, ekspert MSD Animal Health. Czym jest wścieklizna? Wścieklizna ( to choroba wirusowa i zakaźna, która może dotknąć każdego ssaka, a zatem przenosi się ze zwierząt na ludzi. Według badań co 9 minut jedna osoba na całym świecie umiera z jej powodu. 40% ofiar to dzieci poniżej 15 roku życia. Nazwa nawiązuje do zachowania zwierzęcia, które może stać się agresywne i mocno zdenerwowane, wręcz wściekłe. Wścieklizna uznana za jedną z najgroźniejszych chorób odzwierzęcych. U ludzi może trwać wiele dni, atakuje układ nerwowy i prowadzi do śpiączki, a następnie do śmierci. Zwierzęta chorują do 15 dni i po tym czasie umierają. Zainfekowane dzikie zwierzęta przestają bać się człowieka i stają się bardziej przyjacielskie, dlatego nigdy nie próbujmy ich dotykać czy głaskać! Właściciele psów powinni w szczególności uważać. Na świecie jest ponad 900 milionów psów, a to właśnie one są głównym źródłem transmisji wirusa na ludzi, w wyniku ugryzienia czy kontaktu ze śliną. Tyczy się to także właścicieli kotów wychodzących. – Światowy Dzień Wścieklizny to dobry moment na zweryfikowanie aktualności szczepień naszego zwierzaka. 9/10 przypadków wścieklizny wywołanych jest ugryzieniem przez zarażone zwierzę. W ramach kampanii #forthemforus chcemy edukować w tym zakresie właścicieli zwierząt domowych. Wystarczy zaszczepić 70% psów, aby zabezpieczyć dany obszar. Mimo, iż obowiązek szczepień w Polsce dotyczy jedynie psów, warto rozważyć objęcie taką ochroną także kotów wychodzących, które również narażone są na zarażenie wścieklizną. Szczepiąc swojego czworonoga mamy realny wpływ na całkowite, globalne wyeliminowanie wścieklizny – dodaje ekspert. Jak reagować? W sytuacji pogryzienia przez psa ranę powinniśmy dokładnie zdezynfekować i opatrzyć. W przypadku silnego krwawienia należy szybko je zatamować odpowiednim opatrunkiem. Koniecznie skontaktujmy się z lekarzem, który zaleci odpowiednie postępowanie. Jeżeli pogryzł nas obcy pies, to mamy prawo wymagać od jego właściciela zaświadczenia, potwierdzającego aktualne szczepienie przeciwko wściekliźnie. Jeżeli odmówi, to powinniśmy wezwać policję. – Jeśli zwierzę jest bezpańskie, to należy je złapać – tym powinna się zająć lokalna komórka samorządu lub straż miejska. Zwierzę powinno być poddane obserwacji w kierunku wścieklizny i ewentualnie zbadane, jeśli zdechnie w ciągu 15 dni od ugryzienia. Jeśli zwierzę, które ugryzło było dzikie (np. lis) lub uciekło, to należy bezwzględnie skontaktować się z lekarzem, który powinien potraktować sytuację jako pogryzienie przez zwierzę zarażone wścieklizną i podjąć odpowiednie działania – informuje dr Michał Ceregrzyn. W odniesieniu do naszych zwierząt niezwłocznie skontaktujmy się z lekarzem weterynarii, gdy zaobserwujemy u zwierząt domowych nietypowe zachowanie i nagle występujące objawy neurologiczne. Zarażone koty stają się agresywne, głośno i intensywnie miauczą. Mogą być też wycofane, uciekać lub chować się bez powodu. Zanim dojdzie do śmierci, zwierzę często dotyka paraliż kończyn. Podobnie jak koty, również zarażone psy zmieniają swoje zachowanie na bardziej agresywne, choć czasami zwierzęta stają się apatyczne i pojawiają się porażenia kończyn, gardła powodujące trudności z połykaniem. Może być zauważalny zwiększony popęd seksualny, szczekanie, chęć gryzienia/jedzenia różnych przedmiotów. U psa może wystąpić ślinotok i zez. Pamiętajmy, że w Polsce szczepienie przeciwko wściekliźnie jest obowiązkowe co roku, u każdego psa, który ukończył 3 miesiąc życia. Za brak aktualnych szczepień właścicielowi grozi grzywna do 5 000 PLN. Data ostatniej aktualizacji: Jak się zajmować ¶winkami morskimi (dla pocz±tkuj±cych i zaawansowanych) 1. Jaka płeć? W¶ród ludzi istnieje prze¶wiadczenie, że lepsze s± samiczki, ponieważ s± spokojniejsze i delikatniejsze. A co najważniejsze nie znacz± terenu i nie ¶mierdz±. Jednakże jest to fałszywe prze¶wiadczenie. Samczyki jak i samiczki znacz± swój teren, a każda ¶winka brzydko pachnie jak się nie zadba o jej higienę i czyst± klatkę. Zachowanie ¶winki zależy od jej charakteru i osobowo¶ci. Jest wiele agresywnych samiczek jak i samczyków. Z reguły okazuje się, że większymi pieszczochami s± samczyki, a nie indywidualne samiczki. Jeżeli decydujecie się na adopcję, popatrzcie na charakter/zachowanie ¶winki, a nie na jej płeć. Wybierzcie tak± ¶winkę jaka wam najbardziej pasuje. Dzięki adopcji możecie się dowiedzieć jaka jest dana ¶winka naprawdę. Chcecie bardziej ciapowatego miziaka, a może inteligentn± wredotę? My wam powiemy jacy s± nasi podopieczni. Każda płeć ma swoje wady i zalety. Samczyki przy znaczeniu terenu wydzielaj± swój charakterystyczny zapaszek, który jednak szybko się ulatnia. Do tego trzeba kontrolować ich stan narz±dów płciowych – czy do siusiaczka nie weszło ĽdĽbło sianka, paproch z trocinek, czy też futro przy długowłosej ¶wince. Trzeba też zadbać o ich higienę – co jaki¶ czas czy¶cić gruczoł łojowy, ale to i u samiczek może być wymagane. Natomiast samiczki narażone s± na cysty/torbiele na jajnikach. Jest to bardzo częsta przypadło¶ć u samiczek spowodowana hormonami, może nawet doprowadzić do ¶mierci je¶li nie zostanie wcze¶nie wykryta i leczona. Dodatkowo co 2-2,5 tygodnia samiczki maj± ruję i wtedy ich zachowanie diametralnie się zmienia - z grzecznego aniołka mog± zmienić się w diabełka i gryĽć wszystkich dookoła lub też wpa¶ć w apatię i nic nie robić. 2. Ile ¶winek? ¦winki morskie to zwierz±tka stadne i najlepiej czuj± się w towarzystwie innych prosi±tek. Oczywi¶cie można opiekować się jedn± ¶wink±, ale wtedy należy po¶więcić jej dużo czasu, aby nie nudziła się w klatce i nie cierpiała samotno¶ci. Jednakże jest to trudne, ponieważ ¶winka w odróżnieniu od ludzi ¶pi jedynie 4-5h w ci±gu dnia i to w krótkich 10-15 min. drzemkach, więc gdy my ¶pimy, mamy szkołę/pracę ¶winka jest sama. Dlatego gor±co zachęcamy do posiadania przynajmniej dwóch ¶winek, zajm± się sob± gdy nas nie będzie. Różnica w pracy i wydatkach jest niezauważalna w porównaniu z jedn± ¶wink±. A samotna ¶winka z nudów może zacz±ć nadmiernie je¶ć i utyje co doprowadzi do chorób wieńcowych. Niektóre ¶winki s± bardzo towarzyskie i z braku przedstawicieli swojego gatunków mog± stać się apatyczne, chorować a nawet odej¶ć z powodu depresji. Mieli¶my takie przypadki, więc je¶li macie możliwo¶ć zaopiekowania się dwoma ¶winkami i zapewnienia im klatki o długo¶ci co najmniej 100 cm to jak najbardziej polecamy takie rozwi±zanie. Za granic±, w Niemczech czy w Szwajcarii, nie da się kupić jednej ¶winki. Na zachodzie ludzie maj± t± wiedzę, że s± to zwierzęta stadne i jest nakaz zakupu co najmniej dwóch. Oczywi¶cie nabywamy zwierz±tka tej samej płci, aby niepotrzebnie nie rozmnażać. 3. Jak ł±czyć ¶winki morskie? Je¶li bierzecie now± ¶winkę do swoich ¶winek - zapewnijcie nowej kwarantannę, żeby nie przyniosła jakiej¶ choroby czy pasożytów. Szczególnie je¶li nie wiecie z jakiego Ľródła ¶winka pochodzi. Wbrew pozorom w sklepach zoologicznych ¶winki często s± chore. Mog± mieć pasożyty (¶wierzb, wszoły) lub grzybicę. Jednakże adoptuj±c z SP¦M macie pewno¶ć, że ¶winka jest zdrowa. S± różne sposoby ł±czenia ¶winek. Jak przynosimy now± ¶winkę do domu, można na kilka dni zostawić j± w klatce, aby przywykła do nowego miejsca i zapachów. Można też wykorzystać stresuj±c± sytuację i od razu spróbować ¶winki poł±czyć. Najlepszym miejscem na ł±czenie ¶winek jest pomieszczenie, w którym żadna z nich nigdy nie była. Tak, aby żadna nie czuła się wła¶cicielk± terenu. Pierwsze spotkanie może nawet nast±pić w łazience w wannie. Zanim włożymy ¶winki do wyszorowanej klatki, należy zostawić je na wybiegu najdłużej jak się da, aby się do siebie przyzwyczaiły. Pamiętajcie, że jak ł±czymy to na zawsze. Nie powinni¶my robić wielu prób. Za każdym razem hierarchia jest ustalana od nowa, więc takie próby jedynie stresuj± zwierz±tka. Chociaż s± też zwolennicy metody "powoli, a stopniowo", czyli kilka spotkań, a dopiero potem wspólne życie w klatce. Podgryzienia, turkotania, stawanie słupka, gonitwy, w±chanie pyszczków czy też kręcenie zadkami s± typowymi cechami ustalania hierarchii w stadzie. Po pewnym czasie powinno się uspokoić, jak tylko ¶winki ustal± kto będzie w¶ród nich rz±dził. Przy każdym spotkaniu ¶winki będ± kręcić tyłeczkami i ‘kłócić się’ z towarzyszami, więc dlatego lepiej poł±czyć raz a dobrze. Oczywi¶cie nigdy nie będziemy mieć 100% pewno¶ci, że akurat ¶winki się ze sob± zaprzyjaĽni±. Każda ¶winka ma swój własny charakter i osobowo¶ć i przy ł±czeniu nie jest ważny wiek, płeć, rasa czy umaszczenie, a zgodno¶ć charakterów. Istnieje mit, że samiczki s± bardzo pokojowe i je łatwo ł±czyć. Natomiast samczyki s± agresywne i będ± się gryĽć. Sprzedawcy często odradzaj± posiadanie dwóch samczyków z powodu tego fałszywego przekonania. Samiczki też bywaj± bardzo agresywne przy ł±czeniu. Tak naprawdę wszystko zależy od zgodno¶ci charakterów. Jeżeli tego nie będzie, ciężko będzie poł±czyć ¶winki. Chociaż i wtedy jest to wykonalne, ale będzie dłużej trwało. Łatwo będzie poznać czy ¶winki się zgodz± czy nie. Zaczn± na siebie szczękać zębami, stroszyć futro i siebie atakować. Dopóki nie dojdzie do rozlewu krwi radzimy zostawić ¶winki samym sobie. Je¶li jednak walka jest na ostro należy potraktować ¶winki zraszaczem do kwiatków i zarzucić ręcznik w celu rozdzielenia ¶winek. UWAGA! W amoku bitewnym ¶winka może dotkliwie pogryĽć, więc ręcznik jest niezbędny. 4. Oswajanie Gdy ¶winka do nas trafi najlepiej zostawić j± na kilka dni w spokoju, aby zapoznała się z nowym miejscem i zapachami. Aby ¶winka nam zaufała i stała się naszym małym przyjacielem musimy na to zapracować. Najprostszym sposobem jest przekupywaniem ¶winki smakołykami w postaci np. natki pietruszki czy ogórka. Dobrze jest brać ¶winkę kilka razy dziennie na kolanka i dawać jej co¶ dobrego do jedzenia. Ani się obejrzymy, a ¶winka zacznie do nas podchodzić i domagać się smakołyków. Z czasem nawet polubi pieszczoty. Chociaż tak naprawdę oswajanie jest spraw± indywidualn±. Niektóre ¶winki s± z gruntu nieufne i podejrzliwe. A inne bardzo towarzyskie. Dlatego długo¶ć procesu oswajania u każdej ¶winki się różni. Należy być cierpliwym i wyrozumiałym, a ¶winka na pewno się po pewnym czasie odwdzięczy. 5. Mieszkanie Najlepsza jest klatka z prętów z plastikow± kuwet±. Klatki zamknięte choćby tylko czę¶ciowo (np. typu Duna z plastikow± kopuł±) jak i akwaria nie nadaj± się do trzymania gryzoni. Klatka typu duna Oprócz problemów z wentylacj± ¶winki bardzo Ľle się czuj± w miejscu, gdzie nie docieraj± dĽwięki a ich ruchy akustycznie się roznosz± po całym lokum. To bardzo utrudnia oswajanie, ponieważ ¶winka jest zastraszona. Dla jednej ¶winki wystarczaj±co dobra jest klatka o długo¶ci 60-80 cm, dla dwóch o dł. 100-120 cm, dla trzech 120-140 cm itd. Jednakże im większa klatka tym lepiej. Nawet człowiek woli mieszkać w apartamentowcu niż w kawalerce mimo, że w domu bywa głównie na posiłki i sen - ¶winka nie ma możliwo¶ci wyj¶cia na zewn±trz kiedy będzie chciała. Można powiększyć powierzchnię klatki ł±cz±c klatki lub montuj±c półeczkę z drewna/plastiku. Do klatki powinno się dodać domek drewniany/plastikowy (polecamy z płaskim dachem - zrobi się kolejna półeczka i więcej miejsca), miseczkę ceramiczn± na granulat (plastikow± mog± przewrócić, chyba, że jest do¶ć płaska), poidełko oraz kulę/pa¶nik na sianko. Niektóre ¶winki lubi± korzystać z hamaczków, norek czy tunelików. Kuwetę należy wyłożyć ¶ciółk±, aby mocz mógł wchłon±ć się w podłoże, a nie w futro ¶winki. Mamy tutaj spory wybór. Od wiór drewnianych, trocin (nie drobne trociny, które wpadaj± ¶winkom do oczu i drażni± nos, polecamy grubsze np. Pinio Classic 60l firmy Certech) po brykiety/żwirki drewniane (np. Super Pinio firmy Certech, Cat's Dream firmy JRS itd.) lub granulaty słomiane, kukurydziane itp. Dodatkowo istniej± też takie opcje jak drybed (specjalny materiał, który przepuszcza mocz pozostaj±c suchy) czy też mata łazienkowa. Można również ł±czyć ¶ciółki (na spód żwirek, na wierzch wióry lub na spód żwirek a na wierzch drybed lub mata łazienkowa). UWAGA! ¦winki mog± podgryzać matę łazienkow±, więc wtedy należy niezwłocznie j± usun±ć. Z tego samego powodu nie powinno się dawać gazet, które mog± zatruć po zjedzeniu przez ¶winkę. Ważne jest też miejsce klatki. Wiele osób nie ma wyj¶cia i stawia j± na podłodze. Wtedy należy zabezpieczyć j± od przeci±gów i pod kuwetę położyć polarek/kocyk/karimatę - jak±¶ warstwę izoluj±c±. Oraz upewnić się, że nie jest zbyt blisko kaloryferów i okien. Najlepiej postawić klatkę na biurku lub stoliku - na wysoko¶ci naszych oczu. ¦winki maj± zakodowane, że obawiaj± się drapieżnych ptaków z góry, więc bezpieczniej się czuj± jak widz± nas na swoim poziomie, a nie z dołu. Zamiast klatki można też zaprojektować własn± zagrodę/kojec. Na naszym forum można obejrzeć różne konstrukcje. 6. Higiena ¦winki krótkowłose nie trzeba tak bardzo pielęgnować jak długowłose. Ale nawet i tym krótkowłosym trzeba podcinać pazurki (najlepiej specjalnymi nożyczkami, c±żki dla ludzi miażdż± ¶winkom pazurki, ponieważ ludzie maj± inn± strukturę paznokcia niż ¶winka pazurka) , wyczesywać martw± sier¶ć i od czasu do czasu wyk±pać w Nizoralu, aby pozbyć się ewentualnych zarodników grzybicy (k±piel w Nizoralu ma bardziej zapobiegawczy cel niż higieniczny, ¶winki s± skłonne do łapania grzybicy). ¦winkom długowłosym dodatkowo trzeba przycinać futerko oraz czę¶ciej je k±pać, ponieważ zdarza im się zasikać tyłeczki. Samczykom i bardziej podatnym samiczkom trzeba czy¶cić gruczoł łojowy/tłuszczowy – najlepiej zatłuszczonym (może być to zwykły olej do smażenia - innym preparatem ciężko się tego pozbyć) patyczkiem do uszu. Gruczoł znajduje się nad narz±dami płciowymi, tam gdzie zaraz kończ± się plecki a zaczyna tyłeczek. Można go poznać po tym, że oczyszczony przypomina jasnoróżow± kropkę a brudny przypomina ciemny strupek. 7. Witamina C ¦winki morskie nie wytwarzaj± witaminy C w swoim organizmie – tak jak i ludzie. Dlatego musz± j± pobierać ze ¶rodowiska. Witamina C zapobiega: 1. wypadaniu z±bków (szkorbutowi), zapaleniu dzi±seł, krwawieniu dzi±seł, łamaniu się siekaczy, 2. paraliżowi ¶winkowemu, 3. przeziębieniom, osłabieniom, awitaminozie, 4. niektórym chorobom skóry spowodowanym brakiem tej witaminy ¦winki musz± dostawać witaminę z karm±, więc powinny codziennie je¶ć owoce lub warzywa bogate w witaminę C. Można też dawać im witaminę C w płynie (do kupienia w aptece, polecamy Cebion 30 ml/ zł), po ok. 5 kropli dla dorosłej ¶winki raz dziennie (zapotrzebowanie: 1 mg witaminy C na 100 gram masy ciała ¶winki, czyli 1kg ¶winka powinna dostawać 10 mg). Można podawać bezpo¶rednio do pyszczka (strzykawk± bez igły lub zakraplaczem, plastikowym - nie szklanym! ) lub skropić jakie¶ warzywo/owoc: jabłuszko, ogórek itp. Maluchy jednomiesięczne powinny dostawać 1 kroplę na pocz±tek, co miesi±c zwiększamy dawkę o 1 kroplę. Nie wkraplamy do pojemniczka z wod± - to jedynie zakwasi napój i zniechęci ¶winki do picia, a witamina C i tak się po 2h ulotni. Niektórzy odradzaj± podawanie sztucznej witaminy C, ponieważ nie jest ona zbytnio przyswajana – brak synergicznych zwi±zków, a i tak jest w składzie większo¶ci dobrych granulatów. Zamiast tego polecaj± dawać codziennie np. natkę pietruszki, czerwon± paprykę, owoce dzikiej róży, koperek, owoce czarnej porzeczki, li¶cie szpinaku, kiwi – słowem owoce i warzywa bogate w t± witaminę. Można też dodatkowo podawać tylko w czasie przesileń lub zimy. Natomiast jeżeli ¶winka pochodzi z nieznanego Ľródła trzeba założyć, że ma braki i należy przez pewien czas podawać witaminę C w płynie. 8. Pożywienie ¦winki powinny je¶ć trzy rodzaje pożywienia – siano (w tym suszone zioła), granulat i soczyste (czyli warzywa, owoce i zielenina - w tym wszelkie ¶wieże ro¶liny) + ¶wieża, czysta woda. Do sianka ¶winka powinna mieć ci±gły dostęp. Granulat należy podawać około pół łyżki rano i pół wieczorem, czyli mniej więcej jedna łyżka na ¶winkę – młodej można dawać trochę więcej. Ziaren nie polecamy, ponieważ tucz± i od ostrych krawędzi mog± powodować ropnie w pyszczku (¶winka to nie ziarnojad jak chomik, mysz czy szczur, ¶winki s± trawożercami jak krowy czy konie). A granulat jest karm±, która ma w swoim składzie wszystkie potrzebne składniki i zwierz±tko nic nie będzie sobie wybierało. W sezonie można podawać ¶wież± trawę i ziółka (tylko z miejsc niezanieczyszczonych przez koty i psy, odległych od miast, fabryk i dróg). Można też kupić suszone ziółka w sklepach zoologicznych (Pokrzywa, Krwawnik, Babka, Mniszek itd. firmy Zuzala, Herbal Pets, Herbal Farm). ¦winki uwielbiaj± soczyste, czyli warzywa, owoce i zieleninę. Każda ¶winka ma swoje upodobania, ale większo¶ć dałaby się pokroić za natkę pietruszki, ogóreczka czy kilka listków cykorii (cykoria pochodzi z rodziny kapustnych, więc powoduje wzdęcia – ostrożnie z dawkowaniem!). Wszystkie warzywa i owoce należy dokładnie płukać (mog± być pryskane) i osuszać (mokre mog± powodować wzdęcia). Z warzyw najbardziej popularnymi jest marchewka, pietruszka, seler, buraczek, czerwona papryka, rzodkiewka, cukinia, pomidor, ogórek, biała rzodkiew, brokuł, kalafior, kalarepka itd. Z owoców: jabłko, gruszka, ¶liwka, banan, melon, brzoskwinia, arbuz, cytrusy (ostrożnie z ilo¶ci±!) itd. Natomiast z zieleniny natka pietruszki, koperek, botwinka, li¶cie brokułów, li¶cie rzodkiewek, kiełki, ¶wieża bazylia itd. Owoce maj± fruktozę, która tuczy, a nadmiar zieleniny powoduje wzdęcia, więc podawanie warzyw jest bezpieczniejsze. Dlatego wszystko należy podawać rozs±dnie. Kapustnych i str±czkowych nie powinno się podawać - powoduj± wzdęcia. Winogrona s± również wykluczone z powodów dużej ilo¶ci cukrów, które tucz± i małych pestek, które mog± spowodować zakrztuszenie. Sałata z własnego ogródka może być podawana, ale ta z supermarketu stanowi zagrożenie. Było kilka ¶miertelnych przypadków od zatrucia się sałat±, która kumuluje azotany, w dużej dawce truj±ce dla ¶winek. Z±bki ¶winek rosn± bez przerwy (przednie siekacze jak i tylne trzonowce), musi więc je ¶cierać, gryz±c co¶ twardego, inaczej przero¶nięte zęby mog± uniemożliwić jej jedzenie! Trzonowce prosiaczek powinien ¶cierać na sianie, ale żeby usprawnić ten proces można podawać gał±zki z drzew li¶ciastych (np. owocowych: jabłoń, grusza itd. lub np. lipa), korę wierzby czy brzozy. Ewentualnie suche pieczywo, ale ono bardzo tuczy i należy się go w nadmiarze wystrzegać. Sklepy zoologiczne polecaj± kostki wapienne czy sole dla ¶winek, ale nie s± one zdrowe. Od wapna i soli ¶winka może nabawić się kamienicy nerkowej (s± na to podatne). Kolby i dropsy też s± bardziej dla opiekunów ¶winek niż dla samych ¶winek. Nie s± zdrowe i do tego tucz±. Czasem w składzie posiadaj± takie produkty jak mleko czy jajka, których ¶winki nie powinny je¶ć! Od tego mog± dostać biegunki. Wodę ¶winka musi mieć zmienian± codziennie. Najlepiej Ľródlan± niegazowan± albo oligoceńsk±. Od mineralnej może dostać kamienicy nerkowej. Ewentualnie może być przegotowana ostudzona woda. Tu s± linki do dyskusji o żywieniu ¶winek, bardzo przydatne: Cavies Club of Poland Lecznica Oaza 9. Choroby Najpopularniejsze choroby u ¶winek to infekcje układu oddechowego, problemy z układem pokarmowym (wzdęcia, zaparcia, biegunki), problemy z zębami oraz grzybica i pasożyty. Przy infekcjach widać, że ¶winka kicha, ma ciekn±cy nos, pokasłuje, stroszy się i jest osowiała. Jeżeli to pocz±tkowe stadium można samemu spróbować zaradzić podaj±c zwiększon± ilo¶ć witaminy C oraz robi±c inhalacje (na szklankę wrz±tku sypiemy trochę soli iwickiej, sodę oczyszczon± i kilka kropli Inhalolu lub innego olejku eterycznego o wła¶ciwo¶ciach antybakteryjnych). W innym przypadku należy poszukać weterynarza. Nie wszyscy znaj± się na ¶winkach i mog± podać zabójczy lek. Upewnij się, że wet wie co robi sprawdzaj±c jego kompetencje w Internecie lub na naszej stronie. Przy układzie pokarmowym widać po bobkach, że co¶ jest nie tak. Gdy stan nie jest ciężki można na wzdęcia podać Espumisan, na zaparcia siemię lniane (wywar) a na biegunki węgiel i zrobić dietę bez soczystego. Ogólnie na układ trawienny pomoże np. Trilac, który wzbogaci pożyteczn± florę bakteryjn± lub specjalny dla zwierz±t probiotyk Bio-Lapis i Enteroferment. W poważnych przypadkach tylko lekarz jest w stanie pomóc. Przy problemach stomatologicznych ¶winka będzie miała problemy z chwytaniem jedzenia i przeżuwaniem, będzie się to objawiać ¶linieniem. Tylko weterynarz będzie mógł w takiej sytuacji pomóc i zrobi korektę zbyt długich zębów. Niestety po takich zabiegach ¶winki często nie chc± je¶ć. Wystarczy, że przez dwa dni ¶winka nic nie zje i może odej¶ć. Dlatego wtedy należy na siłę dokarmiać ¶winkę, gerberkami warzywnymi zmieszanym z rozmoczonym granulatem, używaj±c strzykawki. Ale najlepiej dokarmiać specjaln± karm± RodiCare, Critical Care lub odżywkami Marumoto. Przy grzybicy ¶winka będzie łysieć, a przy pasożytach drapać się. Tylko weterynarz będzie mógł pomóc zapisuj±c potrzebny lek. Ewentualnie doraĽnie można grzybicze miejsca smarować kremem Clotrimazolum (do dostania w aptece bez recepty, 3-5 zł) Je¶li ¶winka jest osowiała, ma rany czy zachowuje się inaczej niż zwykle – koniecznie do weta! W przypadku ¶winek morskich decyduj± godziny, dlatego zwlekanie z wizyt± może zakończyć się łzami. Po bardziej szczegółowe informacje zapraszamy na nasze forum! Ciekawe wiadomo¶ci o ¶winkach (po angielsku) można znaleĽć tu: Guinealynx

jak zachowuje się świnka morska przed śmiercią